De Kaagse Kerk van de Protestantse Gemeente te Kaag.

Tegenover de kerkwijk – het insteekhaventje dat uitkomt op het Gravenwater, wat weer kan worden gezien als een onderdeel van de Kagerplassen – staat het kerkje van de Protestantse Gemeente te Kaag. Deze kerk staat hier sinds 1873.

Voor de reformatie stond hier een kapel toegewijd aan Maria Magdalena, niet als een zelfstandige gemeente maar als een buitenpost die behoorde bij de R.-K. parochie van Sassenheim.
Hiernaast een afbeelding van de Kaagse kapel, zoals die er vanuit de overlevering mogelijk zou hebben kunnen uitzien (op tekening gezet door dhr. J. Laterveer).

In 1618 werd met behulp van de staten van Holland op de Kaag een kerk gebouwd, die ruim 250 jaar dienst heeft gedaan als Protestants bedehuis. Aan het einde van de 19e eeuw was zij echter zo bouwvallig, dat zij moest worden afgebroken.

De kleine Hervormde Gemeente van Kaag was financieel niet draagkrachtig genoeg om een nieuw kerkgebouw te bekostigen en daarom werd een landelijke actie ondernomen om de benodigde gelden bijeen te brengen.

In 1873 kon men met de bouw van het huidige kerkgebouw beginnen en op 15 maart 1874 werd de kerk in gebruik genomen. Geheel naar de opvattingen uit die tijd werd een laat Victoriaanse bouwstijl aangehouden. Het interieur is een zogenaamde ”zaalkerk”, waarin de preekstoel centraal staat omdat er volgens oud-protestante opvatting de lezing en verkondiging van Gods Woord het belangrijkste deel is van de liturgie.

De kerkelijke gemeente op Kaag is ouder dan het huidige kerkje en dat geldt ook voor verschillende waardevolle voorwerpen die nog uit de vroegere kapel stammen.

In de kerk hangen twee koperen kronen eveneens uit de 18de eeuw. Destijds geschonken door de ambachtsheer van Alkemade, Baron van Wassenaar en voorzien van zijn wapenschild. Eén ervan heeft dan ook drie schildjes met het wapen van Wassenaar, een boeier onder zeil, voorzien van vlaggen en de naam Johannes Huybertse van Daale erop.

Ook de beide koperen lezenaars zijn een schenking van de ambachtsheer. Het orgel is een pijporgel, waarschijnlijk gebouw in 1790 door de Haagse orgelbouwer Hans Hess. Het is in 1961 uitgebreid en ingrijpend gerestaureerd.

De bijbel op de kansel is een Statenbijbel, die in 1729 bij Pieter en Jacob Keur in Dordrecht werd gedrukt en een voorzangers-Bijbel uit 1768, afkomstig uit de Amstelkerk in Amsterdam.

De overdekte banken, terzijde van de preekstoel zijn zitplaatsen voor de kerkenraadsleden en aan de preekstoeltrap ziet men een koperen doopbekken.

De luidklok in de kleine toren dateert uit 1675 en is gegoten bij de firma P. Hemony in Amsterdam en draagt als randschrift ‘temporis extremi tum memor esto tui’ wat vrij vertaalt betekent: “gedenk te sterven”.
Deze luidklok werd op 28 april 1943 door de bezetter uit de toren gehaald om net als veel andere exemplaren als grondstof te dienen voor de Nazieoorlogsindustrie. De schipper die het transport verzorgde, liet zijn schip zinken op het IJsselmeer. Na de oorlog werden schip en lading geborgen en in 1946 hing de klok weer in de toren.

Op de toren staat als windwijzer een zogenaamd Kaagschip. Een type vaartuig waarmee de Kagenaars in vroegere eeuwen een belangrijk aandeel hadden in de vrachtvaart.

De kleine dorpskerk van Kaag is elke zondagmorgen om 10.00 uur een ontmoetingplaats voor de Protestantse Gemeente van Kaag, waar u ook van harte bent uitgenodigd.